Durduk yere hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum. Kimse sormasın sebebini, kimse bilmesin bıraksınlar sadece ağlıyım. Ben bile bilmek istemezken insanlar neden merak eder ki zaten sebebini...
Hüdaveerrrdii :)
Sevinci, üzüntüyü, saçmalıkları, güzellikleri, elimden geldiğince çoğu şeyleri paylaşmak için...
7 Mart 2014 Cuma
29 Aralık 2013 Pazar
Müthiş bir can sıkıntısına ve melankoliye düşmemek için ne kadar gayret gösterdiğimi görmüyor musun? Farz et ki biz, biz değiliz. Burayı dolduran bir sürü insandan biriyiz. Zaten onların da bakalım hepsi göründükleri gibi mi? İstemiyorum. Kendimi herkesin akıllısı veya duygulusu yerine koymak istemiyorum...
// Sabahattin Ali //
// Sabahattin Ali //
11 Eylül 2013 Çarşamba
Sezen-Orhan Veli
Orhan Veli nin dizeleri Sezen Aksunun muheşem şarkısıyla herşey söylenir bazen
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce
Bir yer var bilmiyorum;
Herşeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum…
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce
Bir yer var bilmiyorum;
Herşeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum…
10 Haziran 2013 Pazartesi
“Her şeyden biraz kalır.”
Sabahtır yalnızlık,
Nasıl sabah, nasıl yalnızlık…
Ve şiirsel hiçbir yanı yok sanılır.
Var mıdır, vardır.
Vardır, ama çiçeklerle değil,
Kendi başına zımpara taşı gibi acımasız.
Ne aklıma gelse bir bakıyorum unutmuşum.
Tren penceresinden bir tarla,
Eskiyip atılmış bir gömlek,
Hiç unutmam.
“Hiç unutmam, hiç unutmam, hiç unutmam.”
Diyor birisi,
Yineliyorum: Hiç unutmam, hiç unutmam, hiç unutmam.
Çünkü hiç unutmam, hiç unutmam, hiç unutmayın.
İnsan nasıl direnir başka?
“Her şeyden biraz kalır.”
Diyor birileri,
Çoğulluk haklılıktır.
Kavanozda biraz kahve…
Kutuda biraz ekmek…
İnsanda biraz acı…
Nasıl sabah, nasıl yalnızlık…
Ve şiirsel hiçbir yanı yok sanılır.
Var mıdır, vardır.
Vardır, ama çiçeklerle değil,
Kendi başına zımpara taşı gibi acımasız.
Ne aklıma gelse bir bakıyorum unutmuşum.
Tren penceresinden bir tarla,
Eskiyip atılmış bir gömlek,
Hiç unutmam.
“Hiç unutmam, hiç unutmam, hiç unutmam.”
Diyor birisi,
Yineliyorum: Hiç unutmam, hiç unutmam, hiç unutmam.
Çünkü hiç unutmam, hiç unutmam, hiç unutmayın.
İnsan nasıl direnir başka?
“Her şeyden biraz kalır.”
Diyor birileri,
Çoğulluk haklılıktır.
Kavanozda biraz kahve…
Kutuda biraz ekmek…
İnsanda biraz acı…
Turgut Uyar
21 Nisan 2013 Pazar
20 Mart 2013 Çarşamba
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)